වස්සානයේ ස්පර්ශය

ඈ, 

නම්
වස්සානයේ වැහි පොද අතරින් ඇවිද යන්නාක් වැනි,
සියුම් ස්පර්ශයන් නුඹ සම, දෙඇස්, කෙස් අතර රඳවා,
ආශ්වාදයෙන් 
සිත, ගත කළඹා හරින...

සෘතු කවිය

නුඹලා කටුක ශිශිරයේ තුරුලතාවන්...
මි‍යැදුන ලෝකයක් උරුම....
නුඹලාගේ ගල් ගැහුන
 හදවතේ,
යන්තමින් ගැහෙන,
උණුසුම්
 සිහින ගිම්හානයක
 බලාපොරොත්තුව,
 හද පත්ලේ දරාගෙන
දිවි ගෙවන....

මුස්පේන්තු නරුමයා

මුස්පේන්තු නොරිස්සීමේ මූලික එල්ලය වන්නේ මිනිස් අභිප්‍රායයි. මේ ව්‍යාධියට ගොදුරු වන තැනැත්තා තුළ සියලු ආශා පහ වී යයි. වසර කිහිපයක් ගිය තැන, තමන්ගේ ම වූ යථාර්තයක් ඉදිකිරීමේ යෝධ කර්තව්‍යය වෙනුවෙන් දරදිය ඇද්ද ඒ ලෝකය අතහැර යන්නට ඔවුහූ අසමත් වෙති.

සමනලයෙකුට රහසක් කීම

කා හටත් කිව නොහැකි ප්‍රාර්ථනාවක්...එක් රහසක්... කිව හැක්කෙකු සොයා වෙහෙසුනෙමි... 

රහසක් පැවසිය හැකි අයෙකු සමුවිය සීතල දිනෙක මා හට... මුදා හැරියෙමි ඒ රහස... පොද වැස්ස තුරුල් වූ විටෙක තම කුසගින්න නිවා ගන්නනට ආ නිල් සමනලයෙකුට....